Horrorstory: kleine jongens worden groot!

Mijn jongens zijn natuurlijk nog steeds klein maar wat vliegt de tijd opeens! Zo had ik een jaar geleden nog een baby endreumes,zijn het nu ondertussen een peuter en  dreumes! Wat is het toch ontzettend snel gegaan, maar wat was het onwijs leuk om ze te zien groeien ook al gaat het veel te snel! In dit blog vertel ik je meer over mijn twee zoontjes die opeens al ontzettend groot lijken!

Een jaar geleden

Als ik foto’s terugkijk van een jaar geleden, waren mijn mannetjes echt nog twee kleintjes. Jaylano was die tijd nog een dreumes en Devano nog een echte baby. Jaylano liep nog maar net een maand en Devano zorgde nog steeds voor gebroken nachten. Die wou namelijk altijd alleen maar eten, eten en nog eens eten. Het is zo bijzonder hoeveel een kind kan veranderen  in een jaar tijd en hoeveel stappen ze maken in slechts 12  maanden. Dat is gewoon echt bizar! Vorig jaar rond deze tijd liep Jaylano pas net en nu praat hij al hele zinnen. Devano is altijd al een stevige baby geweest. De babyvetjes zijn er nu ondertussen (jammer genoeg) wel echt af en ik heb dus echt geen baby’s meer. Aan de ene kant ben ik blij dat ik geen baby’s meer heb, want weer van voor af aan voor een baby zorgen? No way! Mij niet gezien.

Toch verlang ik soms nog eventjes terug naar die babytijd. De babytijd was heerlijk, vooral toen ik nog maar één kind had. Dat was namelijk een eitje! De overgang van één naar twee kinderen vond ik best pittig. Vooral omdat ze maar 13 maanden met elkaar schelen en ik  de babytijd van allebei alleen heb gedaan.

“Wist je dat 1 op de 3 ouders per nacht 2 uur slaaptekort heeft? “

Jaylano toen en Jaylanu nu

Iets wat ik in het begin nooit van Jaylano had verwacht, is dat hij zo ontzettend zorgzaam zou zijn tegenover zijn kleine broertje en Mama . Tegenover andere kindjes is hij trouwens ook onwijs lief. Als er een kindje valt, staat Jaylano al paraat om een kusje te geven of om te troosten. Jaylano is absoluut geen moeilijke peuter. Natuurlijk heeft hij wel zijn momentjes en dat is helemaal niet erg, daar is hij peuter voor. Ondanks dat Jaylano erg  zorgzaam is, kent hij ook bijna geen angsten. Hij springt, glijd, klautert overal op en vanaf. Soms is hij echt ontzettend behendig vergeleken met andere kinderen en dat maakt mij stiekem natuurlijk hartstikke trots! Niet  is hem te hoog of te gevaarlijk en dat jaagt mij wel eens de stuipen op het lijf! Tegenwoordig heb ik zoiets van: ‘’Oké, kijk maar even niet en dan loopt het vast goed af. In de meeste gevallen loopt het namelijk ook goed af.

Devano van baby naar wandelende draak

Hoe lief Devano als baby was, zo’n draak is hij nu! Hij is een totaal ander kind dan zijn broer en dat maakt hem juist zo leuk. Een uniek karaktertje wat nogal aan de pittige kant is. Afgelopen weekend keek ik naar hem en toen besefte ik: mijn baby is gewoon weg! Hij rende achter zijn broer aan om iets af te pakken. Het is zo grappig om te zien, want hij loopt ook echt als een “patsertje” en daar moet ik stiekem zo om lachen. Een pittig karakter, met een boevenkop en een patserloopje!

Ondanks dat hij een behoorlijk pittig karakter heeft, is hij met glijbanen en klimtoestellen opeens niet meer zo’n “patsertje”. Dat is best lachwekkend. De laatste tijd valt het erg  mee. Als hij eerst al het  idee had dat iets te hoog was, vond hij  het gelijk al wat minder leuk. Dit zorgde voor leuke blikken als ik hem dan toch meenam van de glijbaan. Grote ogen en zijn lippen getrokken als een streep.   Gelukkig kon hij ook wel erg lachen van het laatste filmpje die ik van hem had maakt. Jong geleerd is oud gedaan, toch? En daarbij willen we natuurlijk niet dat hij straks bang is of achterblijft  op de rest omdat hij iets niet durft.

Een blauwe plek of bloedneus? Het maakt Devano allemaal niks uit. Als die maar een bal heeft en wat eten ,komt bij hem alles goed Wel heel grappig trouwens. Afgelopen weekend was ik aan het bbq’en bij vrienden en geen enkel kind wilde aan tafel blijven zitten behalve Devano. Ze zeiden: ‘’Goh wat blijft hij goed zitten’’. Ik zeg: ‘’Dat is niet door mij opvoeding maar omdat hij eten heeft’’

De broers onder elkaar

Nu Devano intussen ook loopt, wordt het voor hun natuurlijk alleen maar leuker om samen te spelen. Op dit moment kunnen ze niet met of zonder elkaar. Als ze thuis zijn, gaat het er ongeveer zo aan toe: lief spelen om vervolgens ruzie te maken om één van de honderd auto’s die er liggen en ze allebei exact hetzelfde autootje willen. Als ik dan de scheidsrechter uitgehangen heb, is de auto niet meer interessant en gaan ze om iets anders ruzie maken. Vervolgens zeg ik: “Oké, er wordt niet meer gespeeld we ruimen alles op!” Dan kunnen ze allebei als engeltjes spelen voor ongeveer een halfuur. Vervolgens denken ze: ‘’Huh wat zijn we lief aan het spelen. Het is tijd om te stoeien, op elkaar te gaan zitten, aan elkaars oren  te trekken en daarna lekker te gaan roepen: brooooeerr dat mag niet!’’

Ook al maken ze me soms knoert knettergek met zijn tweetjes,toch kan ik het niet laten om te glimlachen als ze samen aan het stoeien, rennen of  spelen zijn. Als ik terugdenk aan mijn eigen kindertijd denk ik ; ja, zij zijn echte broertjes onder elkaar. Al hoop ik wel dat hun band sterker wordt dan de band die ik heb  met mijn familie .

Dit jaar worden m’n mannen alweer 2 en 3 jaar. Aan de ene kant vind ik dit  superleuk en vooral  makkelijk dat ze steeds zelfstandiger worden. Nu begint de “leuke” tijd pas echt. Persoonlijk ga ik graag weg met de jongens en nu is het voor de jongste ook echt de moeite waard om ergens naartoe te gaan. Nu kunnen ze lekker met zijn tweetjes overal ronddwalen, alles ontdekken en zich heerlijk uitleven. En  deze jongensmoeder? Die doet zelf ook maar al te graag met ze mee! Lekker mee de klimrekken in en de binnenspeeltuinen onveilig maken.

Vind jij ook dat de tijd zo snel gaat met de kids? Laat het me hieronder weten! Heb je zelf nog een leuke ervaring om te delen? Laat het me ook dan weten!  En vergeet me natuurlijk niet te volgen op Facebook en Instagram! Dan ben je altijd op de hoogte van mijn persoonlijke blogs als alleenstaande moeder.