Alleenstaande moeder zijn is een stuk zwaarder dan ik dacht. Tegen mensen die vroegen hoe het met me ging, zei ik altijd “het gaat goed”. Dit deed ik vooral om mezelf ervan te overtuigen dat het goed met me ging en dat ik het allemaal makkelijk in mijn eentje kon rooien. Ik kon het ook in mijn eentje rooien maar dat ging niet zo makkelijk als ik iedereen deed geloven. In dit blog ga ik je vertellen hoe de eerste periode voor mij als alleenstaande moeder is geweest en hoe ik daar nu op terug kijk.
Net alleenstaande moeder
Ik ben alleenstaande moeder. Deze keuze heb ik uiteindelijk zelf gemaakt vanwege verschillende redenen. En dit is nog steeds de beste keuze die ik heb kunnen maken. Op dit moment, nu ik dit blog schrijf, kan ik eerlijk zeggen dat ik een gelukkige alleenstaande moeder ben. Dit heb ik niet altijd zo gevoeld en daar is best een tijdje overeen gegaan.
De eerste maanden
De eerste maanden waren het meest pittig. De eerste twee maanden dat ik alleenstaande moeder was heb ik vooral genoten van mijn vrijheid. Nee, dan bedoel ik niet feesten en lekker op stap gaan maar leuke uitstapjes maken met mijn kindjes. De eerste tijd was vooral mijn doel: genieten van mijn kinderen en dat heb ik dat ook gedaan. Het was namelijk het begin van het goede weer toen ik alleenstaande moeder werd. We zijn vaak naar het strand geweest, met een bootje gaan varen en naar speeltuinen geweest. Het moest natuurlijk allemaal low budget zijn, want je hebt opeens de helft minder te besteden.
De reden dat ik zoveel uitstapjes maakte met mijn kinderen was ook vooral om mijn ellende eromheen te vergeten. Ik moest eerst voor mezelf verwerken wat er in het verleden was gebeurd. Ik kon het nog niet onder ogen zien en daarom was het wegstoppen in eerste instantie de beste optie. Ook wilde ik dat de kinderen niet zouden merken dat ik op dat moment geen gelukkige mama was. Een stabiele omgeving hadden ze nodig en dat wilde ik ze ook koste wat het kost bieden. Dit toneelspelen kostte me ontzettend veel energie en putte me emotioneel uit.
Weer aan de bak
Het genieten kon natuurlijk niet blijven duren en ik moest serieus gaan nadenken wat ik nu eigenlijk met mijn toekomst wilde. Er was één ding zeker: ik zou niet bij de pakken neer gaan zitten en ik zou ervoor zorgen dat mijn kinderen niks tekort zouden komen. Ik besloot om te gaan werken en een studie te volgen. Ik had dit zwaar onderschat. Naar school gaan, werken en voor de kinderen zorgen vergt een hoop doorzettingsvermogen, discipline en een goede planning.
De eerste paar maanden waren het zwaarst. Mijn jongste heeft natuurlijk ook nog bijna twee weken in het ziekenhuis gelegen. Ik moest mijn schoolwerk doen en ik had de verantwoordelijkheid van een baan erbij en de zorg voor mijn andere zoontje. Nu ik terugkijk weet ik nog steeds niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen maar het is me wel gelukt! Toendertijd bleef ik maar zeggen dat alles goed ging en dat het makkelijk was als alleenstaande moeder. Ik denk dat ik dit vooral zei om mezelf te overtuigen. Op het moment dat ik dit niet zou doen weet ik niet of ik het wel gered zou hebben.
Mijn doelen
Ik had voor mezelf verschillende doelen opgesteld. Door doelen op te stellen voor mezelf had ik ook de motivatie om dit daadwerkelijk te gaan doen.
- Een studie volgen.
- Een baan vinden.
- Een stabiele omgeving voor mijn kinderen creëren.
- Mijn financiële situatie in kaart brengen en in orde brengen.
Het is nu alweer tien maanden geleden en wat ben ik stiekem best trots op mezelf. De doelen die ik gesteld heb, heb ik allemaal behaald! Ik ben begonnen aan de opleiding marketing en communicatie. Heb een leuke bijbaan bij een online marketingbureau en ben redacteur bij Kidsfunzone! Achteraf denk ik dat het goed is dat ik mezelf zo op mijn kinderen en mijn toekomst heb gestort. Hierdoor heb ik meer energie gekregen om dingen te doen en ook daadwerkelijk goed te doen. Ik heb weer plezier in het leven met mijn kinderen en waardeer ontzettend wat ik nu heb. Ik heb geen miljoen op de bank staan maar als ik naar mijn kinderen kijk ben ik de rijkste vrouw op aarde.
Het verleden afsluiten
Nu ben ik op het moment aangekomen dat ik mijn verleden kan
gaan verwerken. Nu pas kan ik aan mezelf toegeven dat het niet goed met me
ging. Dat het me meer deed dan ik tegen iedereen zei. Op het moment dat ik dat
aan mezelf kon toegeven viel er ook een enorme last van mijn schouders. Een
leuk voorbeeld: laatst kwam er een vriendin met haar zoontje en zijn we samen
met onze kinderen naar de speeltuin en de kinderboerderij geweest. Het zonnetje
scheen lekker en deze dag besefte ik: “ja, nu ben ik echt een gelukkige
alleenstaande moeder.” De kinderen hadden plezier met elkaar en wij genoten van
het zonnetje
Mijn toekomst
Mijn toekomst zie ik nu weer rooskleurig in. Samen met mijn twee mannetjes kan ik de hele wereld aan! De ergste tijd hebben we nu achter de rug. Het goede weer komt er aan en we gaan er deze zomer weer een zomer van maken om niet te vergeten! Dit keer als een gelukkige mama met haar kinderen. Wel ga ik weer nieuwe doelen voor mezelf opstellen. Ik vind het fijn om me ergens op te kunnen focussen en hiervoor te werken en resultaten te zien. Alles wat ik doe en wat ik bereik is in het voordeel van mijn gezinnetje en daar doen we het uiteindelijk allemaal voor toch? 
Heb je nog vragen aan de hand van dit artikel of kan ik je ergens mee helpen? Laat dan een reactie achter onder dit artikel. Vind je het leuk om een kijkje te nemen in mijn leven als alleenstaande moeder? Vergeet me dan niet te volgen op Facebook en Instagram! Zo ben je altijd als eerste op de hoogste van mijn nieuwe blogs.