Mijn ervaring als alleenstaande moeder: deel 2

Wauw, ik heb ontzettend veel reacties gehad op mijn blog over mijn leven als alleenstaande moeder. Wat was dat superleuk om te lezen zeg! Jullie reacties spoorde mij aan om nog meer te schrijven over mijn ervaringen en die met jullie te delen. Ik houd van eerlijke reacties en zo heb ik een vriendin die geen blad voor de mond neemt. Ze zei letterlijk “jij maakt de alleenstaande moeder wel heel rooskleurig, straks gaan ze allemaal weg bij hun man omdat jij ze laat denken dat het makkelijk is”. Misschien ben ik ook wel te rooskleurig geweest. Dat kwam waarschijnlijk doordat ik het artikel op een goede dag had geschreven. In dit blog ga ik het hebben over een rampzalige dag. En ja, die is waar gebeurd 😉. Zo krijg je een reëel beeld van mijn leven als alleenstaande moeder.

Een regelrechte ramp

Een rampendag is bij mij ook echt een rampendag. Deze dagen beginnen al ongelukkig op het moment dat ik mijn ogen opendoe. Op een dag als deze is er helaas niets wat de dag nog kan redden. Ja… dit klinkt misschien heel dramatisch maar deze dagen zijn echt niet grappig.

Verslapen

Deze dagen beginnen altijd hetzelfde. Ik verslaap me. Ik verslaap me niet zomaar. Nee, ik slaap door vier wekkers heen! Dit gebeurt er dus als alleenstaande moeder en de nachten ook alleen voor jou zijn. Mijn twee jongen werden om de beurt wakker. Het leek wel alsof ze dat bewust hadden afgesproken: “Oké als jij stopt, dan begin ik! “. ‘’Gelukkig’’ hebben de kinderen een biologische klok en wordt ik ook lekker op tijd wakker als ze me beginnen te roepen na een nacht niet slapen. Ken je dat? Dan val je om 04:30 uur eindelijk in slaap, gaat de wekker om 06:15 uur en je hoort hem niet. Nee niet één keer maar gewoon vier keer!

Haasten met kinderen

Het is algemeen bekend dat haasten met kinderen onmogelijk is. Op dagen dat ik me verslaap vindt de oudste het juist leuk om mama eens even lekker op stang te jagen. Mijn peuter aankleden? Nee hoor, dan rennen we eerst tien minuten achter elkaar aan. Krijg ik hem te pakken? Dan is het een hele stoeipartij om hem in een schone luier te krijgen en zijn kleren niet binnenstebuiten aan te trekken. Kinderen voelen het aan als je als ouder gestrest bent en die van mij heeft een speciale radar.

En dan komt de dreumes. De dreumes vindt spelletjes nog veel leuker! Hij begint op het moment dat ik aan kom lopen al te lachen. Hij weet dat ik hem wil aankleden en vind het dan leuk om lekker dwars te doen. Misschien ken je het wel; zo’n boevenlachje waar je dan stiekem zelf ook om moet lachen. Kleren aandoen in vijf minuten is dan onmogelijk. Zo makkelijk maakt hij het zijn moeder natuurlijk niet! Allebei de kinderen aangekleed en het zweet staat op me voorhoofd. Ben je eindelijk klaar om te vertrekken? Ja je raadt het al, beginnen ze allebei te stinken. Trek er nog maar twintig minuten voor uit! Geloof me, een gevecht met een kind in een poepluier is niet iets waar je op zit te wachten op zo’n moment.

Koffie, koffie, koffie!

Op dagen als deze heb ik koffie nodig. Heel veel koffie! Het pluspuntje van de dag is dat ik op kantoor kan bijkomen met liters koffie. Gemiddeld drink ik dan zo’n acht koppen koffie op een dag. Het zijn geen kleine kopjes maar flinke mokken. Plus een blikje Redbull en dan overleef ik het wel! Ik weet het… Redbull is slecht en ben het aan het afleren. Maar soms is dit mijn enige redmiddel!

Dagelijkse bezigheden

Ook op lastige dagen als deze moeten de kinderen eten, in bad en op tijd naar bed. Het huis moet enigszins schoon zijn wat betekent: een schone vloer waar geen oude koekjes liggen die stiekem opgegeten kunnen worden. Een opgeruimde keuken. Ik heb echt een hekel aan een volle keuken! Vervolgens moet er ook weer gekookt worden voor de volgende dag. Dit kan ik niet een dagje overslaan. Helaas kan ik niet zeggen “Bah, ik heb er geen zin, doe jij het maar”. Zin of geen zin, ik moet gewoon.

Wist je dat 22% van de gezinnen eenoudergezinnen zijn? In Nederland is dus 1 op de 5 gezinnen een eenoudergezin.

Conclusie

Mijn conclusie is nog steeds dat ik veel gelukkiger ben als alleenstaande moeder met mijn twee jongens. Houd er rekening mee dat dit één van de ergste dagen is. Deze dagen komen gelukkig niet wekelijks voor. En daarbij heeft iedereen wel eens een zware dag. Een rampzalige dag of niet, mijn twee jongens blijven het beste wat mij ooit is overkomen!

Dus dames, denk je dankzij mijn eerste blog er aan om je man te verlaten? En dat terwijl hij nog zo slecht niet is en dagelijks de afwas doet? Doe dat dan maar niet😉!

Wil je graag op de hoogte blijven van mijn persoonlijke blogs en verhalen? Like KidsFunZone dan op Instagram en Facebook! En vergeet niet een reactie achter te laten onder dit artikel!