Horrorstory: buikgriepinvasie

Het zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen. Dat we met z’n allen tegelijk ziek zouden zijn. Ik had het gelukkig nog niet nee meegemaakt en hoopte ook dat dit nog wel even zou duren. Helaas, vorige week hadden we het allemaal te pakken, en niet zo een beetje ook! Het is ondertussen al een week geleden en de oudste is nog steeds ziek. In dit blog ga ik je vertellen hoe deze buikgriepinvasie is verlopen en geloof me dit was geen pretje ☹.

Het begon te rommelen

Het is bij mij als eerst begonnen. Het begon maandagavond al een beetje, maar ik dacht eerder aan een menstruatie dus heb mezelf er niet zo veel van aangetrokken. Maandag overdag was er namelijk nog niet zoveel aan de hand. Met de kinderen ging het op maandag ook nog prima. Ze waren lekker naar de opvang geweest, goed van hun aardappeltjes gegeten en lekker gespeeld.

Dinsdagochtend voelde ik me niet zo lekker. Er kwam misselijkheid opzetten maar daar trok ik me niet zoveel van aan. Heb mezelf en de kindjes klaargemaakt en ze naar de opvang gebracht zodat ik kon gaan werken. Het werd elf uur en ondertussen kreeg ik wel erg veel last van mijn buik en ben dan ook naar huis gegaan. Eenmaal thuis was het, laten we zeggen geen pretje. De details ga ik je besparen!

De tweede aan de buikgriep

Het was dinsdagavond en alles  ging voor mij gewoon door. Er moest voor de kinderen gezorgd worden, het eten maakt zich niet vanzelf klaar en ik heb geen kabouters die het huishouden voor me oppakken. Het was ein-de-lijk bedtijd voor mijn boefjes. Hoeveel ik ook van ze hou, ik was blij dat het half acht was en ze lekker konden gaan slapen.

I wish.. Daar kwam de tweede die begon over te geven! De oudste had letterlijk alles onder gespuugd. Het bed, de vloer en de muur. Ik dacht “hallo buikgriep, dit kan ik er wel bijhebben! Leuk dat je er bent. NOT!” Ik had de oudste in bad gezet want  hij zat zelf ook helemaal onder de braaksel.  Terwijl hij in het badje zat, heb ik gelijk een was aangezet, het bed verschoond en de kamer gepoetst. Ondertussen had ik zelf ook weer boven de pot gehangen.

Toen was de derde aan de beurt

De buikgriep vond het wel heel grappig dat hij er al twee getroffen had, maar het was nog niet genoeg. Mijn kleine dreumesje moest er ook aan geloven ☹. Mijn dreumes begon er  woensdag mee. Hij had het gelukkig niet zo erg als zijn grote broer en mij, maar toch is het erg vervelend voor zo’n kleintje. Mijn jongste had de milde variant. Alleen de ochtenden waren een ramp. Zodra hij wakker was, poepte hij zichzelf onder tot zijn nek. Dat betekende  ‘s ochtends baddertijd in plaats van  ‘s avonds. In totaal heeft mijn jongste tot nu toe nog maar twee keer overgegeven. Zijn grote broer daarentegen, daar ben ik de tel van kwijtgeraakt.

Nadeel

Bij een griepinvasie is het dus een behoorlijk nadeel  als je alleenstaande moeder bent. Er moet gekookt worden, de was moet gedaan worden, het huishouden gaat door en de boodschappen moeten gedaan worden. Dan heb ik het nog niet over de verzorging gehad van mijn twee zieke aapjes. In deze week heb ik ongeveer vijftien wasjes gedraaid en heel mijn huis dagelijks gepoetst om die zure geur van kots uit  mijn huis te krijgen🤢. Godzijdank voor de moderne tijd en bestaan er wasmachines! Wat ik me wel afvraag: stel ik had wel een partner zou ik dan juist extra zorgen hebben gehad aangezien mannen minder kunnen verdragen als ze ziek zijn of had het voor verlichting gezorgd? Laat ik maar gewoon uitgaan van het eerste, dat het met een man erbij juist zwaarder zou zijn door de extra zorgen voor hem. Dan wordt dit verhaal ook gelijk voor mij een stuk minder erg 😉!

Eindstand

We zijn een week verder en we zijn nog niet helemaal genezen van deze buikgriepinvasie. Mijn kindjes had ik wel naar de opvang gebracht vandaag maar nog geen uur later belden ze al dat mijn oudste had overgegeven. Dan maar weer terug naar huis en hopelijk is hij morgen helemaal bekomen. Hij had er nog wel zoveel zin in om weer met zijn vriendjes te gaan spelen. Hopelijk zijn we er allemaal snel vanaf en nemen we afscheid van de kots, diarree en de buikpijn! Ik zou ook graag afscheid nemen van mijn beste vriend: meneer wc pot.

Hebben jullie de buikgriepinvasie al gehad? Mijn medeleven gaat uit naar alle gezinnen die midden in deze invasie zitten of waar deze nog moet komen!! Vind je mijn persoonlijke blogs leuk? Vergeet me dan niet te volgen op Facebook en Instagram! Zo kan je me volgen en weet je hoe ik het ervaar om alleenstaande moeder te zijn.