Mijn kinderen gaan naar de opvang. Dit vind ik ervan:

Vorig jaar ben ik alleenstaande moeder geworden. Voordat ik alleenstaande moeder was, was ik eerst een huismama en kon ik optimaal genieten van mijn twee kindjes. Kinderen naar de opvang? Nee, dat vond ik niet nodig. Ik wilde zelf voor mijn kinderen zorgen. Toen ik “single mommy” werd heb ik er toch aan moeten geloven. Mijn jongens zitten op de kinderopvang en in dit blog ga ik je vertellen hoe ik hierover denk.

Van thuisblijfmama naar werkende mama

Van fulltime huismama ben ik nu een fulltime werkende moeder. Dit viel me behoorlijk zwaar. Op het moment dat ik weer ging werken moest ook de opvang geregeld worden. Ik riep altijd: “ik ga mijn kinderen echt niet dumpen op de opvang”. Ik vond dat ik daar geen kinderen voor had genomen. Ik wilde wel de peuterspeelzaal overwegen om de ontwikkeling van de jongens te stimuleren. Ondanks dat ik een ander beeld had over de opvoeding van mijn kinderen en dat dit niet het plaatje was dat ik wilde heb ik wel een goede keus gemaakt.

Voor het eerst naar de kinderopvang

De eerste keer dat ik mijn kindjes naar de opvang bracht, ben ik weggegaan met een brok in mijn keel. Ik liet mijn kinderen achter zodat ik kon gaan werken. De jongste was toen acht maanden en de oudste al bijna twee. De oudste heeft heel de kinderopvang bij elkaar gegild omdat mama weg ging. De jongste vond het allemaal wel prima. Gelukkig maar, twee gillende kinderen had ik al helemaal niet achter kunnen laten. Het voelde op dat moment alsof ik “faalde” als moeder. Ik “dumpte” mijn kinderen op de opvang.

Ik was net aangekomen op mijn werk toen de leidster van de kinderopvang al een foto stuurde met een lachend kind. Van een kind dat totaal in paniek was zat hij nu lachend in de kinderstoel lekker te drinken. Er waren geen traantjes meer te bekennen. Tijdens de lunchpauze heb ik gebeld met de opvang: het ging allemaal prima. Ze deden goed mee op de groep en deden leuk mee met de andere kindjes.

Verschil tussen kinderen die wel en niet naar de opvang gaan

De jongens ontwikkelden zich opeens verrassend snel. Ze pakken dingen veel sneller op en je merkt dat ze wijzer worden. Ze leren op de opvang erg veel zoals: samen spelen en samen delen met andere kindjes. Je merkt aan mijn peuter heel goed dat hij al behoorlijk gevorderd is in zijn ontwikkeling. Een voorbeeld hiervan is dat hij eerst echt niet goed kon delen. Zijn speelgoed was van hem en probeer daar niet aan te zitten want dan liet hij luidruchtig van zichzelf horen. Nu deelt hij uit zichzelf zijn eigen speelgoed, ook zijn koekjes deelt hij zonder moeite. Hij gaat bijvoorbeeld vaak met zijn motortje naar de opvang en hij vindt het helemaal niet erg als een ander kindje ook even op zijn motor rijdt.

Kinderen zien elkaar en doe elkaar na op de opvang. Op deze manier worden kinderen steeds meer geprikkeld om dingen te gaan doen en te ontdekken waardoor ze sneller ontwikkelen. Laatst was er een ander kindje bij ons komen spelen die niet naar de opvang gaat en dat verschil is heel overduidelijk te merken. Hij had wel een heel breed woordenschat maar zijn sociale vaardigheden waren nog niet zo ver ontwikkeld als de sociale vaardigheden van mijn peuter. Op deze momenten merk ik heel goed dat ze door de kinderopvang bepaalde dingen al veel sneller kunnen.

Het grootste voordeel: mijn peuter ruimt sinds kort tegen bedtijd uit zichzelf al zijn speelgoed op. De eerste keer dat dit gebeurde was ik lichtelijk verbaasd om na het douchen uit de badkamer te komen en een opgeruimde woonkamer te zien. Dit had hij verrassend netjes gedaan. Hij was ook echt heel trots op zichzelf. Hij stond midden in de woonkamer en zei: “mama opgeruimd” met zijn blije gezichtje. Ik heb hem dan ook een dikke knuffel gegeven en was apetrots omdat hij dit zo goed had gedaan.

Conclusie over de kinderopvang

Persoonlijk vind ik het prettig dat mijn kinderen naar de opvang gaan. Ze leren veel en ze hebben daar plezier. Het zat in het begin vooral tussen mijn oren dat ik daar mijn kinderen “dump”. Je bent geen slechte moeder als je kinderen voltijds naar de opvang gaan en in sommige situaties kan het ook gewoon niet anders. Wel mis ik mijn kinderen heel erg en het beste momentje van de dag is wanneer ik mijn kindjes op kan gaan halen. Elke dag weer verheug ik me op het moment dat mijn blije kindjes me zien en heel hard “MAMA” roepen van blijdschap. Ze vinden het leuk op de opvang maar nog leuker als mama ze weer komt halen.

Nog een laatste voordeel van de kinderopvang: op deze manier zijn ze al voorbereid op de basisschool en is de basis al gelegd. Hoeveel dagen gaan jouw kindjes naar de opvang en vind je dit wel of niet prettig? Laat een reactie achter onder dit artikel. Vind je het leuk wat ik wekelijk met jullie deel? Vergeet me dan niet te volgen op Facebook en Instagram. Zo ben je altijd op de hoogte van mijn persoonlijke ervaringen en wat ik meemaak als alleenstaande moeder.